اخلاق مدیریت
بدون تردید در هر شرایطی، کسب و رعایت همه « فضایل اخلاقی » برای انسان لازم است و پرهیز از همه « رذایل اخلاقی » مورد توصیه و تأکید است. ولی رعایت پارهای فضایل، در ارتباط و موقعیتی خاص، لازمتر، و پرهیز از پارهای زشتیها و رذایل، در آن ارتباطات، ضروریترند، و هر شغلی عنایت بیشتر به پارهای ملکات نفسانی را میطلبد. یکی از مناسبات و موقعیتهای مهم در زندگی انسانها، موقعیت «مدیریت» است. بدین لحاظ، توفیق در انجام وظایف و رسالت های آن، نیازمند اخلاق ویژه است. بنابراین «اخلاق مدیریت، عبارت است از ملکات نفسانی انسان، از آن جهت که اداره امور جمعی از انسانها را در نیل به اهداف معین، عهدهدار است». بنابراین، موضوع عبارت است از:«نفسِ انسانِ مدبّر».
« انضباط » به معنای سامان گرفتن، نظم داشتن، ترتیب، درستی، آراستگی و عدم هرج و مرج به کار رفته است و منظور از «انضباط اداری»؛ رعایت قوانین ، مقررات، آییننامهها، بخشنامهها و دستورالعملهای اداری است و برخی نمودهای آن عبارت است از:حضور به موقع در محل کار، ترک نکردن محل کار بدون اطلاع مافوق، حضور به موقع در جلسات، پرهیز از اتلاف وقت، رعایت سلسله مراتب اداری، انجام به موقع وظایف محوّله، بالا بردن کارآیی سازمان، استفاده صحیح از اموال.
رفتار انسانی و محترمانه از مدیران -در هر سطحی- بیشتر مورد انتظار است؛ زیرا مدیر به دلایل گوناگونی، بر زیردستان برتری یافته و در جایگاهی قرار گرفته که اگر به وظیفه اجرایی و انسانی خویش عمل نکند، به احتمال فراوان، مجموعه تحت امرش، از هم گسیخته و به اهدافش نخواهد رسید و بدون تردید، یکی از وظایف مهم انسانی هر مدیری، برخورد صحیح، اصولی و اخلاقی با همه کسانی است که به نحوی با او سر و کار دارند.
سید هادی میرمیران –
فوق العاده است …
فوق العاده !
در یک کلام بینظیره !
دقیقاً چیزیه که دنبالش بودم .