گفتوگو نوعی برهمکنش بین دو یا چند نفر و ارتباطی بداهه بین دو یا چند نفر از مردم در راستای رسوم است. تحلیل گفتوگو شاخهای از جامعهشناسی است که به مطالعۀ بافت و ساختار رفتارهای انسانی با نگاهی عمیقتر به رفتارهای گفتوگو میپردازد. یکی از اولین متفکرانی که بر گفتوگو برای یافتن حقیقت تأکید میکرد، سقراط بود. او معتقد بود آفرینشِ معنا در پرتو گفتوگو حاصل میشود. بدون مکالمه نمیتوان انتظار شنیدن و همرأیی داشت. هیچیک از مکالمات سقراطی برای قانع ساختن یا مخالفت ورزیدن نبود. او شالودهٔ این مکالمات را فهم و تفهم میدانست. خرید فایل راه و رسم گفتگو توصیه اکید میشود.
اساساً گفتوگو راهی برای فهمیدن است، راهی که خود نیز بخشی از این دانایی را شکل داده و تنها ابزار دست یافتن به فهم صحیح نیست.گفت و گو می تواند در قالب های مختلفی از جمله عصبانیت، مهربانی، خوشحالی،خشن، به آرامی ، با لطافت، با سبکی متن و … باشد. گفت و گو می توانید بر سر یک موضوع به واسطه دو تا چند نفر به صورت شفاهی انجام شود.
گفتوگو دو جنبه بیرونی و درونی دارد که راه دسترسی به درون و گفتوگوی واقعی با خود، از رهگذر گفتوگوی بیرونی میسر میشود. در کنجی نشستن و با خود حرف زدن و در صدد فهم درون برآمدن راه به جایی نمیبرد.بنابراین مهارتهای گفتوگو در ارتباط انسان با خودش، دیگران، طبیعت و با خداوند، اهمیت و ارزش پیدا میکنند و اکنون که تفاهم بین انسانها رنگ باخته، تجدید حیات گفتوگو و بازآفرینی مهارتهای آن نیاز اساسی بهشمار میرود.
گفتوگو انواع مختلفی دارد. گاهی گفتوگو به صورت تصادفی به وجود میآید. در گفتگوی تصادفی یعنی ما بدون قصد قبلی و با کسی که ممکن است هیچ آشنایی از او نداشته باشیم به گفتوگو میپردازیم. اما بیشتر مواقع گفتوگو برنامهریزی شده است. در گفتوگوهای برنامهریزی شده ممکن است ما از قبل موضوع و هدف خاصی نداشته باشیم که به آن «گفتوگوی بالنده» میگوییم و یا ممکن است هدف و موضوع معین باشد کــه آن را «گفتوگوی هدفدار» مینامیم.
قوانینی برای شنونده بودن در گفتگو
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.