رویکرد چندسطحی در روابط فرد و سازمان
پارادایم، تئوری و یا رویکرد چند سطحی واکنشی است به ناتوانی محققان و نظریه پردازانی که آموزش دیده اند «کلان» یا «خرد» فکرکنند اما نمی توانند «هم کلان و هم خرد» فکر کنند.
نظریه پردازان سازمانی از دیرباز با طرح نظریه های کاربردی و نظری به دنبال حل مسائل سازمانی و بسط و توسعه دانش سازمانی هستند. رویکرد چندسطحی در روابط فرد و سازمان یا رویکرد متعارف نظریه پردازی، پدیده های سازمانی را یا در سطح خرد (نظریه های رفتاری OB) و یا در سطح کلان (نظریه های سازمانی OT) بررسی می کند و قادر نیست تاثیر بالا به پایین و پایین به بالای پدیده ها را مورد توجه قرار دهد. رویکرد چندسطحی به عنوان یک پارادایم و روش نوظهور قادر است پدیده های سازمانی را چندسطحی دیده و همزمان تاثیر پدیده مورد مطالعه را در سطح بالاتر و تاثیر عوامل سطح بالاتر را در پدیده مورد مطالعه تحلیل کند. نظریه پردازی چندسطحی با تعیین نوع ساخت یا ساخت های پدیده مورد مطالعه شروع می شود و بعد از تعیین نوع رابطه میان ساخت ها در قالب مدل چندسطحی، نوبت به تعیین روش نمونه گیری و طرح تحلیل می رسد.
ارتباطات سازمانی، بسته به نوع مخاطبان، میتواند اَشکال مختلفی داشته باشد؛ اما بهطور کلی میتوان گفت که استراتژی ارتباطات سازمانی، مکتوبات (گزارشهای داخلی و خارجی، تبلیغات، وبسایت، مطالب تبلیغاتی، ایمیل، یادداشتها و انتظارات مطبوعاتی)، ارتباطات کلامی (جلسات، کنفرانسهای مطبوعاتی، مصاحبهها و ویدئوها) و ارتباطات غیرکلامی (تصاویر، اینفوگرافیها و برندینگ) را در بر میگیرد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.