پدافند غیرعامل نوعی دفاع غیرنظامی است؛ و به مجموعه اقداماتی گفته میشود که به جنگافزار نیاز ندارد و با اجرای آن میتوان از وارد شدن خسارات مالی به تجهیزات، تأسیسات حیاتی و حساس نظامی و غیرنظامی و تلفات انسانی جلوگیری نموده یا میزان این خسارات و تلفات را به حداقل ممکن کاهش داد. پدافند غیرعامل به معنای کاهش آسیبپذیری در هنگام بحران، بدون استفاده از اقدامات نظامی و صرفاً با بهرهگیری از فعالیتهای غیرنظامی، فنی و مدیریتی است. اقدامات پدافند غیرعامل شامل پوشش، پراکندگی، تفرقه و جابجایی، فریب، مکانیابی، اعلام خبر، قابلیت بقا، استحکامات، استتار، اختفاء، ماکت فریبنده و سازههای امن میباشد.در پدافند غیرعامل تمام نهادها، نیروها، سازمانها، صنایع و حتی مردم عادی میتوانند نقش مؤثری ایفا کنند در حالیکه در پدافند عامل مانند سیستمهای ضدهوایی و هواپیماهای رهگیر، تنها نیروهای مسلح مسئولیت برعهده دارند.
موضوع پدافند غیر عامل در جهان از قدمتی به اندازه تاریخ زندگی انسان برخورداراست. ودر طول تاریخ همیشه جزء مهمی از زندگی بشر بوده است.زیرا اقدامات دفاعی انسان سبب دفع یا کاهش میزان اثر تجاوز مهاجمان میشود. اما چگونگی دفاع به عوامل و شرایط مختلفی بستگی دارد و انسانها در دوران حیات خود سعی کرده اند تا با استفاده از عقل و تدبیر و اراده خود بهترین راه دفاع را در وضعیت های متفاوت ، در مقابل تهاجم دشمنانشان انتخاب و آن را به کار بندند.در این ارتباط اقدامات دفاعی انسان همیشه با استفاده از سلاح وتجهیزات جنگی صورت نگرفته است ؛ بلکه در موارد زیادی انسان برای دفاع ، شیوه هایی را به کار برده که سلاح و تجهیزات جنگی در آن پدافند غیر عامل نقشی نداشته است .انسان های اولیه از مامن های طبیعی مثل غارها و پوشش درختان استفاده می کردند.با شکل گیری تمدن های اولیه استفاده از برج و بارو و خندق و دروازههای محکم متداول شد.
سازمان پدافند غیرعامل کشور، نهادی حاکمیتی (لشکری و کشوری) است که دارای شخصیت حقوقی، استقلال مالی و اداری همطراز با وزراء و به لحاظ ساختاری، مشابه یک نیرو بوده، در تابعیت ستاد کل نیروهای مسلح و در چارچوب مقررات موجود اساسنامه، قوانین نیروهای مسلح و سایر قوانین و مقررات کشور، اداره میگردد.
1 – تداوم فعالیتهای زیر بنائی کشور و تامین نیازهای حیاتی ،
2 – تسهیل اداره کشور در شرائط تهدید و بحران ناشی از تجاوز خصمانه و حفظ بنیه دفاعی علی رغم حملات مخرب دشمن .
3 – کاهش قابلیت و توانایی سامانه های شناسایی، هدف یابی و دقت هدف گیری تسلیحات آفندی دشمن.
4 – بالا بردن قابلیت بقا، استمرار عملیات و فعالیت های حیاتی و خدمات رسانی مراکز حیاتی، حساس و مهم نظامی و غیر نظامی کشور در شرایط وقوع تهدید، بحران و جنگ.
5 – تقلیل آسیب پذیری و کاهش خسارت و صدمات تاسیسات، تجهیزات و نیروی انسانی مراکز حیاتی، حساس و مهم نظامی و غیر نظامی کشور در برابر تهدیدات و عملیات دشمن.
6- سلب آزادی و ابتکار عمل از دشمن.
7 – صرفه جوئی در هزینه های تسلیحاتی و نیروی انسانی.
8- فریب و تحمیل هزینه بیشتر به دشمن و تقویت بازدارندگی.
9- افزایش آستانه مقاومت مردم و نیروی خودی در برابر تهاجمات دشمن.
10- حفظ روحیه و انسجام وحدت ملی و حفظ سرمایه های ملی کشور.
11- حفظ تمامیت ارضی، امنیت ملی و استقلال کشور.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.