سالمندی یکی از مراحل تکاملی زندگی انسان است که به صورت روزافزون هم در ایران و هم در سراسر جهان رو به افزایش است . در ایران در حال حاضر حدود پنج میلیون نفر از جمعیت کشور بالای شصت سال هستند و روز به روز بر شمار این جمعیت افزوده می شود. چالشهای این دوران را مبتوان : چالش تکریم ، چالش رهاشدگی سازمانی ، چالش اختلال در چرخه زندگی خانوادگی ، چالش حسرت عمر تلف شده و… نام برد که محصول فوق بسیار کامل موارد را توضیح داده است.
نگرش های مثبت یا منفی افراد نسبت به بازنشستگی ناشی از نگرش های حاکم در جامعه نسبت به بازنشستگان و شرایط و امکانات لازم برای آنان در هر جامعه است ( ریکر و مایرز ، 2013). بر این اساس افرادی که تغییرات دوران بازنشستگی را در جهت منفی ، ادراک می کنند، بازنشستگی را زمان ترک شغل تمام وقت و پایان فعالیت می دانند که از طریق حقوق و مزایای بازنشستگی و کمک های مالی از سوی دولت از بازنشستگان حمایت می شود. این دوره با کاهش رشد بیولوژیکی، درون فردی، اقتصادی و یا اجتماعی همراه بوده ( دیوید و درسلر ، 1973) که در ذهن آنان بازنشستگی نقطة شروع سالمندی است و بر این اساس میزان سازگاری و انعطاف پذیری افراد در مقابل مسائل این دوره کمتر می شود . در گذشته به دلیل نادیده گرفتن افراد پس از بازنشستگی و عدم تخصیص امکانات و فرصت هایی به بازنشستگان، این دیدگاه رایج بوده است؛ اما امروزه با توجه به افزایش جمعیت بازنشستگان و بروز مشکلات پس از بازنشستگی، جوامع به تصویب سیاست ها و قوانینی مختص بازنشستگان و سالمندان و فراهم آوردن امکانات مورد نیاز آنان روی آورده اند و همین امر سبب شده است که بازنشستگی به عنوان گذار زندگی و زمانی برای بازبینی شخصی و ارائه امکانات و فراهم کردن فرصت هایی برای ایجاد تغییر در سبک زندگی و ساخت رویکردی جدید و ادامة رشد شخصی تصویرسازی شود ( ریکر و مایرز، 2013).
بازنشستگی عبارت از وضعیتی است كه افراد با داشتن شرط معینی از سن و دارا شدن سنوات معینی از خدمت، ضمن خاتمه یافتن حالت اشتغال، مادام العمر مستحق دریافت حقوق بازنشستگی می شود.
بازنشستگی در واقع مرحله ای از زندگی كاركنان است كه دیگر ضرورتی ندارد تا كار و فعالیت كنند بنابراین می توانند در خانه بمانند و به كارهایی مانند ورزش یا فعالیت های مورد علاقه خود كه در چارچوب درآمد و منابعی كه در اختیار دارند، بپردازند.از نظر روان شناسان، بازنشستگي به معني كناره گيري از زندگي و گذراندن آن در محيط خانه، آسايشگاه يا بستر بيماري نيست بلكه اين دوره حساس از زندگي به معني كناره گيري از ادامه شغل به دليل بالا بودن سن و گاه در پي بيماري يا از كار افتادگي‌ست كه بر اثر آن، صرفا سبك زندگي انسان ها تغيير مي‌يابد اما خودِ زندگي پايان نمي‌پذيرد.
| امتیاز | 5.00 از 5 |
|---|---|
| فرمت فایل | ppt |
| حجم فایل | 1470.976 KB |
رفیق بی کلک مادر –
ایران رو به سالمندی داره می‌ره
مطلب مفیدی بود چون کاربردی است والله
چکامه –
سلام
من مبلغ را واریز کردم بلافاصله فایل برام ایمیل شد
خیلی جالب بود برام
سپاس از شما و تیم خوب تون