خلاصه کتاب باهوش تر، سریعتر بهتر

خلاصه کتاب باهوش تر، سریعتر بهتر

همه ما بی انگیزگی را تجربه کرده ایم و می دانیم بدون انگیزه هیچ کاری پیش نمی رود . انگیزه خود به هدفی که داریم و تصمیماتی که می گیریم ، مربوط است .برای تعیین هدف و تصمیم گیری درست هم به تمرکز نیاز داریم که در دنیای پر تلاطم و پرهیاهوی امروز نعمتی کمیاب است .

اگر ریشه انگیزه این چنین عمیق و در نعمتی است که هر کسی از آن برخوردار نیست پس چرا دنیا این همه افراد موفق به خود دیده است که بیشترشان آدم هایی معمولی با امکانات معمولی و حتی در برخی موارد با مشکلات بسیار بیشتر از ما بوده اند . این کتاب با بررسی داستان این افراد سعی دارد از راز آن ها پرده بردارد .

یکی از نکات مثبت خلاصه کتاب باهوش تر، سریعتر بهتر ،  پیوستی در انتهای آن است که تجربه ی نویسنده از به کار گیری این رهیافت ها را با محاطب در میان می گذارد . برای استفاده علمی از ایده های این کتاب ، این پیوست به خوانندگان کمک میکند الگوی مناسبی داشته باشند و بهانه ای برای خواندن و کنار گذاشتن این کتاب باقی نمی گذارد . نکته ی دیگر درباره ی این پیوست این است که نقش خلاصه ای مفید را برای خوانندگان ایفا می کند و می تواند برای مراجعات بعدی بسیار کارگشا باشد.

اگر همیشه سر بزنگاه انگیزه شما را تنها می گذارد و از تصوری که درباره خودتان داشته اید دور شده اید و انگیزه انجام هیچ کاری رو ندارید یا برای دست یابی به انگیزه ، هدفی ندارید یا بارها و بارها به هدف خود نرسیده اید ، این کتاب می تواند به شما کمک کند راه درست را در جنگل انبوه مشکلات زندگی پیدا کنید و به سلامت و مقصد دلخواهتان برسید.

تحول در دوره آموزش نظامی ، آسایشگاه سالمندان و مرکز کنترل

طی دو دهه چندین تحقیق در مجلات پزشکی منتشر شد یک استاد شصت ساله بود که کاهش علاقه شدیدی را تجربه کرده بود . او در رشته اش متخصص بود و اخلاق کاری سفت و سختی داشت بعد از یک روز به یک باره دست از کار کشید وی به پزشکش گفت دیگه روحیه ندارم ، انرژی ندارم ، قدرتش رو ندارم . صبح ها به سختی از جام پا میشم .

دختری نوزده ساله بود که به علت نشست منواکسید کربن مدت کوتاهی بی هوش شده بود و به نظر می آمد که بعد از آن انگیزه اش را برای بیشتر کارهای اساسی از دست داده است . کل روز را در یک وضعیت می نشست مگر اینکه مجبورش میکردند حرکت کند . عصب شناسی درباره این مورد نوشته پدرش متوجه شد نمی تواند تنهایش بگذارد چرا که میگفت اونو تو ساحل پیدا کرده در حالی که انقدر یک جا مونده که به شدت دچار آفتاب سوختگی شده ، اونم جایی که ساعت ها زیر یک چتر دراز کشیده بود : بی حالی شدید بهش اجازه نداده بود که بعد از تغییر جهت نور خورشید و از بین رفتن سایه جاشو عوض کنه .

در اواخر سال های 1980 عصب شناسی فرانسوی در مارسی به نام میشل حبیب از این نمونه ها آگاهی یافت و جذب قضیه شد . او آرشیوها و مجلات را به دنبال داستان های مشابه زیرو رو کرد . مواردی نادر ولی مشابه یافت : یکی از بستگان بیمار را برای معاینه می آورد و می گفت رفتارش ناگهان تغییر کرده و منفعل شده است . دکترها هیچ علت پزشکی برای مشکل پیدا نمی کردند . در آزمایش بیماری ذهنی نمره عادی کسب می کردند . بهره هوشی آنها بین متوسط و زیاد بود و از نظر فیزیکی سالم به نظر می آمدند . هیچ کدامشان نمی گفتند افسرده هستند و درباره بی حوصلگیشان شکایت نمی کردند . حبیب با پزشکان این بیماران تماس گرفت و از آن ها خواست تصاویر ام آر آی آن ها را به او بدهند . او یک نقطه اشتراک دیگر نیز پیدا کرد.