مدیریت ریسک و سرمایه گذاری
مدیریت ریسک سنتی جهت حل مسائل مدیریتی، که مرتبط با ریسکهای خالص می باشند اختصاص یافته اند، که 2 حالت خسارت یا عدم تغییر را در پی دارد.مدیریت ریسک مالی، برنامه یا دستور کاری را در جهت مدیریت کارآمد خسارات بالقوه ای که از مواردی مانند: تغییرات نرخ بهره، نوسانات ارز، ریسک های اعتبار یا تغییرات قیمت اجناس، ناشی می شود، را شرح میدهد.مدیریت ریسک و سرمایه گذاری را بررسی میکنیم.
مدیریت ریسک سرمایه گذاری (ERM) بر روش کار یا برنامه ای دلالت دارد که بطور همزمان تمام منابع خسارت را مورد ملاحظه قرار می دهد. به عبارت دیگر، یک برنامه ERM، برنامه ها یا روش کارهای مدیریت ریسک مالی و سنتی را ترکیب می کند.برخی از کارخانجات دید وسیعتری از مدیریت ریسک دارند. آنها میدانند که هزینه های مرتبط با سرمایه و مسائل مرتبط با مدیریت جریان نقدی رشته های مشترک مرتبط با یک برنامه یا روش کار ERM می باشند.
در اوایل سال 1990، اکثر کارخانجات بزرگ اقدام به تعیین فردی ، مسئول برنامه ERM شان تحت عنوان “Chief Risk Officers”(CROs) کردند. CRO ها علاوه بر انجام وظایف مدیران ریسک سنتی، بایستی قادر به درک و انجام نحوه قرار گرفتن یا ترتیب بیمه های سنتی، تخمین تاثیر استهلاک (Merger) و فعالیت های کسب سود در برنامه های مدیریت ریسک باشند، و برنامه های مدیریت ریسک را به تصمیم گیریهای کلی شرکت متصل کنند .
ریسک اعتبار معرف پتانسیل خسارت می باشد که در نتیجه قصور وام گیرنده در پرداخت وام بوقوع می پیوندد. ریسک ارز معرف پتانسیل خسارت می باشد که در نتیجه نوسانات نامساعد در ارزش پول داخلی در مقابل ارزهای خارجی بوقوع می پیوندد. در اینجا یک مثال ساده برای درک بهتر مطلب می آوریم.فرض کنید که در ماه ژانویه قدرت خرید 1 دلار معادل قدرت خرید 3 یورو می باشد (یورو ارزی است که در اغلب کشورهای اتحادیه اروپا مورد استفاده دارد)، و در ماه اکتبر قدرت خرید هر یک دلار معادل است با قدرت خرید 2 یورو. در طول این مدت، دلار یک سوم ارزش خود را در مقابل یورو از دست داده است. پس چنانکه یک وارد کننده ی اهل ایالات متحده بخواهد جهت گرفتن کالا از یک صادر کننده اروپایی 6 میلیون یورو به وی تحویل دهد، وی بایستی، 2 میلیون دلار در ماه ژانویه ولی 3 میلیون دلار در ماه اکتبر به وی تحویل دهد.در این مثال، نوسانات ارز مسبب 1 میلیون دلار پرداخت اضافی یا با یک دید دیگر 1 میلیون دلار خسارت گردید.
ریسک نرخ بهره معرف پتانسیل خسارت می باشد که در نتیجه افزایش نرخ بهره کاهش ارزش بازار وجه الضمان درآمد ثابت (Fixed-income securities)، به مانند اوراق قرضه، بوقوع می پیوندد. قانون عمومی اینست که، وقتی نرخ بهره افزایش می یابد، ارزش وجه الضمان درآمد ثابت کاهش می یابد و بالعکس. پس هر چقدر مدت سررسید افزایش می یابد به همان اندازه قیمت بازار وجه الضمان درآمد ثابت فرّّارتر (Volatile) می گردد.
ریسک نقدینگی معرف پتانسیل خسارت می باشد که در نتیجه اجبار برای دادن یک تخفیف اساسی جهت هر چه سریعتر نقد کردن یک سرمایه گذاری، بوقوع می پیوندد. ریسک بازار معرف پتانسیل خسارت است که در نتیجه اجبار برای نقد کردن یک سرمایه گذاری به یک قیمت نامساعد می باشد که شاید این قیمت نامساعد در دوره رکود چرخه تجاری باشد.
پوشش ریسک(Hedging Revisited)
پوشش ریسک، اتخاذ 2 موقعیت است که در آن سود و خسارت برای محدود کردن ریسک، همدیگر را پوشش می دهند.
&نکته: همه خرید و فروشهای تامینی، خنثی سازی بین سود و خسارت را حصول نمی کنند.بطور مثال ، زمانی که یک کارخانه ی دارای بیمه با خسارت مواجه می شود، این حق بر آن داده می شود که خسارت خود را از بیمه بخواهد وصول کند. در این حالت، کارخانه فوق در معرض خسارت بودن کارخانه خود را بصورت خریدو فروش تامینی جبران کرده است چون اتفاقی که ضرر و زیان را بالا می برد (خسارت)، جبران سود را نیز بالا می برد (ادعای کارخانه نسبت به پرداخت خسارت خود به شرکت بیمه). چیدمان های (Arrangement) نوین مالی ، به مدیران ریسک اجازه می دهند تا خرید و فروشهای تامینی را در مقابل انواع مختلف خسارات ایجاد کنند. اغلب این خرید و فروشهای تامینی با اوراق مشتقه (Derivative security) سر و کار دارند.
تحمل مخالف یک هنر است که باید برای داشتنش تمرین کنیم.